Verspil jij je geld aan supplementen die niet werken?
Eet je "schoon" en zie je geen vooruitgang?
De maagzuurtest of HCL-test
Een eenvoudige, niet-invasieve techniek om te bepalen hoe goed je lichaam voedingsstoffen verteert en opneemt.
"De afgelopen vier jaar heb ik me verbaasd over hoe een correctie van het HCL-tekort niet alleen heeft geleid tot dramatische verbeteringen in lichaamsbouw en kracht, maar ook tot verbeteringen in diverse gezondheidsparameters. Het is interessant om te zien dat bij individuen die krachttraining hebben gedaan, deze verbeteringen meestal gepaard gaan met een toename van 15 tot 18 pond vetvrije lichaamsmassa binnen twee maanden." - Charles Poliquin
Ik leerde voor het eerst over deze test van de wereldberoemde krachttrainer Charles Poliquin. Al snel nadat ik zijn tactieken had toegepast bij een aantal van mijn klanten, merkte ik dat velen van hen beter begonnen te slapen, sterker werden en als gevolg daarvan sneller vet verloren en spieren wonnen dan mijn klanten die geen HCL-supplementatie hadden ondergaan.
Wat is HCL?
HCL is zoutzuur. Het wordt afgescheiden in de maag en speelt een centrale rol bij de vertering en opname van voedingsstoffen. Wanneer voedsel wordt ingenomen, reist het door de slokdarm en komt het in de maag waar HCL het voedsel afbreekt tot een papachtige substantie. Afhankelijk van wat er is ingenomen, komt het "gedeeltelijk verteerde" voedsel vervolgens in het eerste deel van de dunne darm, de twaalfvingerige darm. Dit is de plek in het lichaam waar 90% van de absorptie van voedingsstoffen plaatsvindt. De absorptie is echter zo efficiënt als het individuele maagzuur. Als HCL laag (Hypochloridia) of uitgeput (Achloridia) is, zal de absorptie van eiwitten en mineralen minimaal zijn.
Eiwit speelt een belangrijke rol bij groei en herstel, terwijl mineralen van cruciaal belang zijn bij tal van processen die te uitgebreid zijn om hier op te noemen. Zo zijn zink en magnesium, twee van de meest voorkomende tekorten aan mineralen, essentieel voor ontgifting, slaap, wondgenezing en hormoonproductie. Allemaal factoren die cruciaal zijn om spieren op te bouwen, vet te verbranden en genoeg energie te hebben om te leven.
Enkele bijwerkingen van een tekort aan HCL zijn:
- Onverteerd voedsel in de ontlasting
- Stinkende ontlasting
- Maagpijn
- Verlangen om maaltijden over te slaan
- Oestrogeen opbouw
- Oprispingen of winderigheid binnen een uur na een maaltijd
- Opgeblazen gevoel kort na het eten
- Slechte adem
- Verlies van smaak voor vlees
- Misselijkheid na inname van supplementen
- Broze vingernagels
Hoe voer je de HCL-test uit?
Disclaimer
Deze informatie wordt gebruikt om klanten te informeren over HCL. Het is niet bedoeld als diagnose of vervanging van het advies van een arts. Raadpleeg altijd uw arts en laat uw cliënt dit ook doen voordat u aan een trainings- of voedingsprogramma begint.
Laten we ter illustratie zeggen dat je een maaltijd eet die bestaat uit gegrilde kipfilet en gestoomde groenten.
- Eet de helft van je eiwitbron (kip in dit geval)
- Neem 1 capsule HCL (200mg)
- Eet de andere helft van je kip
- Werk dan de groenten af
- Wacht 15 minuten.
- Als je het gevoel hebt dat je een shot hete koffie hebt gedronken, dan heb je voldoende HCL-niveaus. Als je niets voelt, herhaal dan stap 1 tot en met 5 en verhoog elke keer met 1 capsule totdat je het branderige gevoel voelt. Neem niet meer dan 7 capsules.
Als je het ongemak voelt bij 4 capsules, neem dan 3 capsules bij elke maaltijd. Zodra je het lichte branderige gevoel begint te voelen bij 3 capsules, verlaag je het naar 2 capsules. Blijf verminderen als dat nodig is. De tijd die nodig is om het HCL-niveau te herstellen varieert. Ik heb mensen gezien die binnen een maand van 4 capsules naar nul gingen, terwijl anderen er anderhalf jaar over deden.
Er zijn veel factoren die bijdragen aan lage HCL-niveaus, waaronder stress (fysiek, mentaal en emotioneel). Dit zou kunnen betekenen dat iemand met een stressvol werk- en/of gezinsschema continu 1 of meer capsules moet innemen totdat het leven beter beheersbaar wordt. Anders zullen de spijsvertering en de opname van voedingsstoffen niet optimaal zijn.