Jarenlang was ik in goede vorm en kon ik een redelijke omvang behouden door te bewegen en een goed dieet te volgen. Toen kreeg ik twee jaar geleden de diagnose ziekte van Graves, hyperthyreoïdie (overactieve schildklier). Ik had alle symptomen uit het boekje, van vermoeidheid, rusteloosheid, beven, hartkloppingen tot opvliegers en het beste, gewichtsverlies. Omdat mijn schildklier overactief was, had ik een extreem hoog metabolisme. Ik kon de hele dag bijna alles eten en wist dat ik de volgende dag waarschijnlijk een pond zou zijn afgevallen.

Mijn arts gaf me maandenlang een hoge dosis medicatie om mijn schildklieractiviteit te verminderen. Deze hoge dosering kan echter ernstige bijwerkingen hebben als het langdurig wordt ingenomen. Ik kreeg slechts twee opties. Mijn schildklier operatief laten verwijderen of een behandeling met radioactief jodium. Welke procedure ik ook zou kiezen, mijn schildklierfunctie zou stoppen en uiteindelijk zou ik Hypothyreoïdie (onderactieve schildklier) krijgen. Ik koos voor de bestraling. Ik koos voor de bestraling. Ik wilde echt niet onder het mes.

De eerste paar maanden na de behandeling veranderde er niets aan mijn symptomen. Ik viel nog steeds af en at alles wat ik zag. Ondertussen sportte ik in mijn vrije tijd nog steeds. In mijn achterhoofd maakte ik me echter zorgen dat als mijn schildklier onderactief zou worden, mijn stofwisseling langzamer zou gaan werken. Na nog een maand of zo, was dat precies wat er gebeurde. Ik begon symptomen van hypothyreoïdie te vertonen. Donkere kringen onder mijn ogen, de hele tijd extreem moe en koud, en het ergste van alles - gewichtstoename.

Ik bleef alleen sporten, zoals ik altijd al deed, zonder persoonlijke training of lid te worden van een sportschool. Ik geloofde ook dat ik een fatsoenlijk dieet volgde. De oefeningen en het dieet werkten deze keer niet en ik kwam uiteindelijk meer dan 20 pond aan. Ik was niet blij met de manier waarop mijn kleren pasten of met hoe ik eruitzag. Mentaal ging mijn houding snel achteruit.

Uiteindelijk besloot ik lid te worden van een sportschool zodat ik de kans had om andere oefeningen te doen dan thuis, maar ik trainde nog steeds een tijdje alleen. Dat werkte nog steeds niet. Uiteindelijk vlakte mijn gewichtstoename af. Het lukte me maar niet om af te vallen, wat ik ook probeerde. Iedereen zei tegen me dat ik er nog steeds goed uitzag. Ik weet dat ik niet erg groot ben, maar ik ben altijd kleiner geweest. Twintig extra kilo is voor niemand prettig, welke maat je ook hebt.

Uiteindelijk schreef ik me in voor een oriëntatie. Ik zei tegen mezelf: "Wat heb ik te verliezen?" (omdat er een geld-terug-garantie is) Ik had niets te verliezen behalve het gewicht dat ik was aangekomen. Ik sprak met Billy Beck III en dat was alles wat ik nodig had om te beginnen. De volgende 12 weken werkte ik met Billy. Ik sportte drie keer per week en deed drie keer per week cardio. Ik leerde waardevolle informatie over voeding, over vetten, proteïnen, goede koolhydraten, slechte koolhydraten, suikers, enz. Billy en ik ontmoetten elkaar twaalf weken lang elke maandag, woensdag en vrijdag en daarna één keer per week en om me op schema te houden, maten we elke vier weken.

Na slechts vier weken dacht ik niet dat er veel verschil zou zijn. Ik was maar vier kilo afgevallen, maar het verbaasde me dat mijn vetpercentage met 4% was gedaald. Ik was geschokt. Meer eten en minder dan een uur bewegen. Na twaalf weken ben ik 24 pond vet kwijt en heb ik meer spieren en ook veel complimenten gekregen. Ik geniet er echt van. Ik heb veel goede informatie geleerd die ik de rest van mijn leven zal gebruiken. Tot slot ben ik nu fysiek en mentaal gelukkig met de persoon die ik geworden ben.

Bedankt Billy!

Sandy Rollo